ÇOCUKLARDAN PULSUZ DİLEKÇE

Bütün duygu ve düşüncelerimi size aktarabilseydim size şunları söylemek isterdim:
Sürekli bir büyüme ve değişme içindeyim.sizin çocuğunuz olsam da sizden ayrı bir kişilik geliştiremiyorum.Beni tanımaya ve anlamaya çalışın.
Deneme ile öğrenirim.Bana ayak uydurmakta güçlük çekebilirsiniz. Oyunda,arkadaşlıkta ve uğraşılarımda bana özgürlük tanıyın.Beni her yerde,her işimde koruyup kollamayın.Davranışlarımın sonucunu kendim görürsen daha iyi öğrenirim.Bırakın kendi işimi kendim göreyim.Büyüdüğümü başka nasıl anlarım?
Büyümeyi çok istiyorsam da ara sıra yaşımdan küçük davranmaktan kendimi alamıyorum.Beni önemseyin.Ama beni şımartmayın.Hep çocuk kalmak isterim sonra.Her istediğimi elde edemiyeceğimi biliyorum. Ancak siz verdikçe almadan edemiyorum.Sözünüzü tutmayınca size güvenim azalıyor.
Bana kesin ve kararlı davranmaktan çekinmeyin.yoldan saptığımı görünce beni sınırlayın. Koyduğunuz yasaklar ve kuralların hepsini beğendiğimi söyleyemem.Ancak,hiç kısıtlanmayınca ne yapacağımı şaşırıyorum.Tutarsız davrandığınızı görünce hem bocalıyor,hem de bundan yararlanmadan da edemiyorum.Beni dinleyin,öğrenmeye en yatkın olduğum anlar,soru sorduğum anlardır.Açıklamalarınız kısa ve özlü olsun.Öğütlerinizden çok davranışlarınızdan etkilendiğimi unutmayın. Beni eğitirken ara sıra yanlışlar yapabilirsiniz.Bunları çabuk unuturum.Ancak birbirinize sevgi ve saygınızın azaldığını görmek beni yaralar ve sürekli tedirgin eder.
Çok konuşup bağırmayın.Yüksek sele söylenenleri pek duymam.Yumuşak ve kesin sözler bende daha derin iz bırakır.         "Ben senin yaşında iken.. " diye başlayan söylevleri hep kulak ardına atarım.
Küçük yanılgılarımı büyük suçmuş gibi başıma kakmayın.Bana yanılma payı bırakın.Beni, korkutarak,sindirerek,suçluluk duygusu aşılayarak uslandırmaya çalışmayın. Yaramazlıklarım için beni kötü çocuk gibi yargılamayın.Yanlış davranışlarımı düzeltin.Ceza vermeden önce beni dinleyin.Suçumu aşmadığını görünce cezama katlanabilirim.
Beni yeteneklerimin üstünde işler için zorlamayın.Ama başarabileceğim işleri yapmamı bekleyin. Bana güvendiğinizi belli edin.Beni desetekleyin.Hiç değilse çabalarımı övün.
Beni başkalarıyla karşılaştırmayın.Umutsuzluğa kapılırım.Benden yaşımın üstünde olgunluk beklemeyin. Bütün  kuralları birden öğretmeye çalışmayın.Bana süre tanıyın.Yüzde yüz dürüst davrandığımı görünce ürkmeyin.Beni köşeye sıkıştırmayın,yalana sığınmak zorunda kalırım.Sizi çok bunaltsan bile soğukkanlılığınızı yitirmeyin.Kızgınlığınızı haklı görebilirim ama beni aşağılamayın.Hele başkalarının yanında onurumu kırmayın.Unutmatın ki;sizi yabancıların karşısında güç durumlar düşürebilirim.Bana haksızlık ettiğinizi anlayınca açıklmaktan çekinmeyin.Özür dilemeniz size olna sevgimi azaltmaz.Tersine,beni daha çok size yaklaştırır. Aslında ben sizleri olduğunuzdan daha iyi görüyorum.Bana kendinizi yanılmaz ve erişilmez göstermeye çabalamayın.Yanıldığınızı görünce üzüntüm büyük olur.
Biliyorum;ara sıra sizi üzüyor,belki de düş kırıklığına uğratıyorum. Bana verdikleriniz yanında benden istediklerinizin çok olmadığını da biliyorum.Yukarıda sıraladığım istekler size çok geldiyse bir çoğundan vazgeçebilirim.
Yeter ki;beni ben olarak seveceğinize olan inancım sarsılmasın.
Benden " örnek çocuk " olmamı istemezseniz,ben de sizden kusursuz ana-baba olmanızı beklemem.Sevecen ve anlayışlı olmanız bana yeter.
Sizin çocuğunuz olarak doğmak benim elimde değildi.Ama seçme hakkım olsaydı sizden başka kimsenin çocuğu olmak istemezdim.
SEVGİLER..

Çocuğunuz.
Prof.Dr.Atalay Yörükoğlu