CANAN

Gümüş başlı koca yılan,

Zümrüt derili canavar

Hayatlardan başka

Sömürdüğün ne var!

 

Genç ve masum ruhlar

Tuzağına düşerek bir hüsn’ü zanın,

Farkında olmadan zamanın,

İçerler

zehirini,

Bilmeden kalbinin

kirini.

Zümrüt derili canavar,

İlkbaharda dökülmüş yapraklar

Ve ben de

Sayende.

Çilekeş gözler,

Somurtkan yüzler

Varamadan mehtabın tadına,

Aşkını veremeden o kadına,

Bir bir soldu.

Hepsi

Kömür ruhlu

insanlar oldu.

 

Hey koca yılan,

Hey büyük üstat

Her birimizin damağından

Mayaladığın

sahte bir tat.

Bir kalem,

Bir kağıt,

Tombul kadından bir ağıt,

Yiğitlerin savaşları,

Anamdan gözyaşları,

Maşukların aşıkları,

Yoksulların kaşıkları,

Bir ölünün

pis kokan leşi,

İnsanların en kalleşi

Hala savaşıyor seninle,

Hala direniyor.

 

Kaderin en ağır sillesi,

Bir boş anını bekliyor;

Dünya

Cananını bekliyor.