CANAN
Gümüş başlı koca yılan,
Zümrüt derili canavar
Hayatlardan başka
Sömürdüğün ne var!
Genç ve masum ruhlar
Tuzağına düşerek bir hüsn’ü zanın,
Farkında olmadan zamanın,
İçerler
zehirini,
Bilmeden kalbinin
kirini.
Zümrüt derili canavar,
İlkbaharda dökülmüş yapraklar
Ve ben de
Sayende.
Çilekeş gözler,
Somurtkan yüzler
Varamadan mehtabın tadına,
Aşkını veremeden o kadına,
Bir bir soldu.
Hepsi
Kömür ruhlu
insanlar oldu.
Hey koca yılan,
Hey büyük üstat
Her birimizin damağından
Mayaladığın
sahte bir tat.
Bir kalem,
Bir kağıt,
Tombul kadından bir ağıt,
Yiğitlerin savaşları,
Anamdan gözyaşları,
Maşukların aşıkları,
Yoksulların kaşıkları,
Bir ölünün
pis kokan leşi,
İnsanların en kalleşi
Hala savaşıyor seninle,
Hala direniyor.
Kaderin en ağır sillesi,
Bir boş anını bekliyor;
Dünya
Cananını bekliyor.